480 rocznica nadania praw miejskich Włoszczowie

Szczegóły: Utworzono: 29 styczeń 2019

Fot. za mapio.net

Grodzisko znane jako Kopiec Św. Jana Nepomucena, relikt typowej mieszkalno-

obronnej siedziby możnowładczej z jednym jak do tej pory w Polsce rozpoznanym

mostem prowadzącym do obiektu - to najstarszy zabytek Włoszczowy.

Ślady wczesnośredniowiecznego gródka pochodzą z XII-XIII-XIV wieku. Prawdopodobnie było to grodzisko stożkowe z wieżą obronną. W odległości kilku metrów od podstawy kopca widać ślady fosy. Na jego szczycie znajduje się figura świętego Jana Nepomucena (stąd nazwa kopca) wykonana w stylu barokowym. Istnieją pewne rozbieżności jeśli chodzi o datę jego powstania. Archeolog Czesław Hadamik uważa, że utworzony pod koniec XIV w. gród, funkcjonował jeszcze przez następne stulecie. Jego fundatorem był Piotr z Radomina, który kupił Włoszczowe od marszałka królestwa Dymitra z Goraja.

^{Włoszczowa znajduje się we wschodniej części Niecki Włoszczowskiej na Wyżynie}

^{Przedborskiej. Gródek leży około 2 km na północny-wschód od miasta, wśród łąk.}

^{Kopiec w rzucie okrągły o średnicy około 40 m, w kształcie kopulasty ma około 5 m}

^{wysokości. Na kulminacji znajduje się plateau, o wklęsłej północnej części, będącej być}może pozostałością po podpiwniczonej zabudowie. Nie znamy wyglądu

^samejsiedziby, która była zapewne drewniana. Zbocza kopca, który był w całości

sztucznym tworem, są strome, nachylone pod kątem około 45°. Wokół niego

zachowały się ślady fosy, szerokiej na kilkanaście m. Po jej zewnętrznej stronie

znajdował się wał o ok. 20 m szerokości i 4-5 m wysokości, który otaczał

grodzisko. Do grodu prowadził most szeroki na 2,5 m.

25.01.2019 r. na stronie Urzędu Gminy Włoszczowa…

Historyczną datą, która zmieniła Włoszczowę z niewielkiej wsi w gród, jest dzień 21 lipca 1539 roku…

O prawa miejskie dla Włoszczowy zabiegał ród Szafrańców, którzy byli właścicielami tej miejscowości przez cały XVI wiek. Włoszczowa była wtedy niewielką wsią, której centrum stanowiła dzisiejsza ulica Podzamcze i część ulicy Partyzantów. Jubileusz będzie czasem przypomnienia życia społecznego i wielowiekowej tradycji oraz uczczenia długiej historii miasta, m.in. budową Pomnika Wolności.

Szafrańcowie tworzyli duże latyfundium na naszym terenie. Działali już w Seceminie od XV wieku, który miał prawa miejskie. Posiadali Oleszno, które też było miastem przez pewien okres. Stanisław Szafraniec kupując Włoszczowę, zakupił jednocześnie kilka sąsiednich wiosek, w tym Sułków, Ostrów, a jego syn Hieronim nabył Krasocin, Ludynię, Czostków oraz Nieznanowice. W ich posiadaniu przez jakiś czas była również Kobyla Wieś, czyli dzisiejsza część Bebelna i Ludwinowa. Starosta chęciński Hieronim Szafraniec z Pieskowej Skały chciał z Włoszczowy uczynić wiodący ośrodek w swoich dobrach ziemskich.

Na jego prośbę i starania 21 lipca 1539 roku król Zygmunt I Stary nadał Włoszczowie prawa miejskie. Historycy uważają, że Hieronim Szafraniec na pewno nie miał problemów z uzyskaniem dla Włoszczowy tego przywileju, ponieważ był osobistym sekretarzem Zygmunta Starego, a nieślubna córka króla była żoną Hieronima.

Centrum ośrodka handlowego i rzemieślniczego stanowił dzisiejszy plac Wolności w Rynku. W roku 1546 nowozałożone miasto otrzymało jednego z najważniejszych swoich urzędników - wójta, do którego należały wszystkie sprawy sądownicze miasta. Na czele administracji cywilnej stanął burmistrz.

Włoszczowa cieszyła się prawami miejskimi do 1869 roku. Też okrągła rocznica, bo od carskiego ukazu mija w tym roku 150 lat. Włoszczowa odzyskała prawa miejskie dopiero w 1915 roku, gdy znalazła się, w czasie I wojny światowej, pod okupacją austriacką. Od tego czasu aż do dziś jest miastem.

Figura-Sw-Floriana-na-Rynku