Prowadzona    przez     Parę    Prezydencką tegoroczna  odsłona Narodowego   Czytania odbędzie    się w  roku 100-lecia odzyskania przez       Polskę    niepodległości,         stąd wyjątkowa formuła akcji,   podczas której czytane   będą    aż     dwie          lektury...

Na stronie Kuratorium Oświaty w Kielcach znajdujemy szczegółowe informacje...

Lekturą Narodowego Czytania na kulminację akcji 8 września 2018 roku jest Przedwiośnie Stefana Żeromskiego. Ponadto, Para Prezydencka proponuje do czytania przez cały rok 44 teksty Antologii Niepodległości.

– W trwającym roku stulecia odzyskania niepodległości pragnę zaprosić Polaków do Narodowego Czytania właśnie ,,Przedwiośnia". Jestem przekonany, że wspólna lektura tej pięknej i mądrej książki pomoże nam jeszcze bardziej przybliżyć się do doświadczeń sprzed wieku. Bardzo zależy mi na tym, aby tegoroczna akcja, oprócz jej stałego, głównego celu, którym jest promocja czytelnictwa, była też formą uczczenia jubileuszu. A zarazem chcę, aby przesłanie Żeromskiego wzbogaciło program obchodów i wydarzeń o niezwykle istotny i potrzebny element krytycznej refleksji nad dziejami ojczystymi – napisał w liście Prezydent RP Pan Andrzej Duda

– Zachęcam jednocześnie do czytania Antologii Niepodległości, przygotowanej z myślą o tym jubileuszowym roku. Prezentuje ona powstałe na przestrzeni wielu wieków utwory, zaliczane do kanonu polskiej literatury patriotycznej. Ufam, że wraz z Narodowym Czytaniem stanie się inspiracją do podejmowania wciąż na nowo debaty o sprawach Ojczyzny, o dawnej i o przyszłej Rzeczypospolitej – dodał w liście Prezydent.

Podczas inauguracji akcji Pierwsza Dama Agata Kornhauser-Duda podkreślała, że Antologia Niepodległości zawiera bardzo ważne i cenne utwory w dziejach naszej literatury, naszej kultury. – To piękny, przekrojowy obraz naszej kultury i literatury narodowej – zaznaczyła. 

W Antologii Niepodległości znajduje się również  Przedwiośnie Stefana Żeromskiego. Specjalnie na potrzeby tegorocznej akcji Narodowego Czytania adaptację Przedwiośnia przygotował krytyk literacki, felietonista Andrzej Dobosz. 

Dla wszystkich zainteresowanych udziałem w Narodowym Czytaniu przygotowany został  Formularz zgłoszeniowy ».

Uczestnictwo zgłaszać mogą m.in. szkoły, biblioteki i wszystkie inne instytucje, które chciałyby zrealizować czytanie Przedwiośnia w swoich miejscowościach.

[...]

Cezary wśród ciężkiej pracy fizycznej, do której nie był przyzwyczajony, na nowo wychudł, wybladł i osłabł. Pracował bardziej nerwami niż mięśniami. Trudno mu było zasnąć po ciężkim i długim dniu roboczym. Parna i duszna noc miała się częstokroć ku końcowi, gdy on dopiero zasypiał. A ledwie świt ubielił dalekie smugi morza, już ci wrzeszczano na wstawanie i kopano rozespanych. W takich warunkach gagatek wypieszczony przez mamusię nie mógł sobie nic dobrego wróżyć. Prawie nagi, bez koszuli, obgryziony dobrze przez robactwo, obrośnięty i brudny, bosy i bez nakrycia głowy - zapomniał z wolna o dawniejszym życiu. Wrastał ciałem i duszą w czerwoną glinę bakińską, którą kopał od świtu do nocy. Smutek wewnętrzny zamieniał się z wolna na jałowy cynizm i podłą gnuśność. Nie zawsze przecie zagrzebywał w ziemię piękne Ormianki. Przeważnie oddawał matce ziemi na długie przechowanie opasłych i sprośnych dorobkiewiczów, kupców i buchalterów, więc mu na dobre obmierzli widokiem swym i zapachem.

Nieraz w nocy wysuwał się z szopy, śmierdzącej żywymi kandydatami na trupów nie gorzej od umarlaków - i bezmyślnie zapatrzywszy się w dal, przepędzał czas. Szukał swej duszy. Zbierał jej rozszarpane szczątki. Dopiero fizyczne przerażenie na myśl, jak to on jutrzejszy dzień przetrzyma bez sennego dziś wypoczynku, pędziło go z powrotem na pryczę, między chrapiących i cuchnących współkopaczów. Na ogół nie wiedziano o nim, co jest za jeden. Ponieważ pracownicy składali się z Rosjan, Gruzinów, Niemców i Żydów, a on był nieco odmienny od wszystkich tamtych, wyosobniono go z grup mówiących pomiędzy sobą przeważnie po rosyjsku - pomijano, a nawet umieszczono jakby na złej liście. Nazwisko Baryka i wzgardliwie określana narodowość Po1aczyszka zrosły się w przezwisko Barynczyszka, którego brzmienie nie znamionowało afektów przyjaznych. Samej tej nazwy dość było, żeby Cezary odstrychnął się od kolegów po fachu.

[...]

/ cz. pierwsza ,,Szklane domy"

 https://literat.ug.edu.pl/przdwsn/index.htm#spis

Redakcja: Lidia Jurek