Nietuzinkowa, interesująca inicjatywa edukacyjna, kulturalna i na wskroś potrzebna wszystkim nam, żyjącym w świecie cyfryzacji, szumu informacyjnego. Godzina z poezją wybitnego polskiego romantyka – Adama Mickiewicza. Moment wyciszenia, refleksji, wsłuchania się w   s ł o w o…

„Wybudowałem pomnik

Trwalszy niż ze spiżu”

(Horacy)

„Słowa z pieśni starożytnego poety Horacego („Wybudowałem pomnik…”) od wieków przyświecają kolejnym pokoleniom artystów, niezachwianie wierzących, że moc ich słowa poetyckiego zapewni im sławę na wieki i uczyni nieśmiertelnymi. Do takich należał niewątpliwie, wybitny poeta polskiego romantyzmu, Adam Mickiewicz.

Do postaci naszego wieszcza narodowego doskonale pasują słowa znanej sentencji Horacego „Non omnis moriar” („Nie wszystek umrę”). Fakt, że jego utwory są po dziś dzień czytane, czyni Mickiewicza  „wiecznie żywym”.

Dowodem na to niech będzie spotkanie, które odbyło się 18.12. 2015r. w naszej szkole. W tym dniu uczniowie „Czarnieckiego” zgromadzili się na sali gimnastycznej, aby „godziną poezji” upamiętnić, przypadającą na 24 grudnia rocznicę urodzin oraz 160. rocznicę śmierci genialnego poety, Adama Mickiewicza, która minęła 26 listopada 2015.

W programie artystycznym wystąpili uczniowie klas: II mat/tj, II sm/o, III sm LO, III TE/TI, którzy pod kierunkiem naszych polonistek: pani Joanny Krawczyk-Bartos i pani Anny Holerzyńskiej-Zenka czytali oraz recytowali wybrane teksty naszego wieszcza.

Występujący zadbali o odpowiedni nastrój, który pomogły wyczarować, zarówno świetna oprawa muzyczna (czuwali nad nią uczniowie klasy III TI Karol Turczyn i Kamil Pietralik), jak i półmrok panujący w sali rozświetlonej tylko blaskiem świec…

Atmosfera tej chwili oddziałała na wszystkich zgromadzonych, czego doskonałym świadectwem była cisza panująca wśród zasłuchanej widowni, przerwana dopiero gromkimi brawami dla naszych artystów, które rozległy się na zakończenie ich występu.

Z pewnością nie była to ostatnia „godzina poezji” w „Czarnieckim”…"

„…Czucie i wiara silniej mówi do mnie
Niż mędrca szkiełko i oko.
Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu,
Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce;
Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu!
Miej serce i patrzaj w serce!”

/”Romantyczność”/

Warning: No images in specified directory. Please check the directory!

Debug: specified directory - https://zs2wloszczowa.pl/images/12012016mickiewicz

Źródło: tekst pani Anna Holerzyńska-Zenka

Opracowanie: Lidia Jurek I Monika Kaczmarska